"A caverna"

Mordaza en boca. Mans soltas coma lobas de sombra.

Na cova, a muller esculpe a caza. No libro, o home descubre a lapa.

Xeracións mozas ciscan papeis na fogueira.

Descubriron que a mazá de Eva resulta máis suculenta con cabelo de anxo por enriba.

É o poema unha pira funeraria onde os berros nunca se apagan.

Voces antigas e políglotas: a risa de Zenobia, o acento de Frida.

Cortar as unllas coa tesoira e non limar.

Só deixar que medren ata que se enganchen nos pantys.

As primeiras mulleres tamén prenderon as primeiras labaradas.

Pirómanas, transformadas, foi na vosa cripta onde se abrigou a palabra.

Natalia Alonso Ramos

De A síndrome de Hayworth (2019). Medulia Editorial. Premio de Poesía 'O Facho'