"Todos e cada un"

Albergas no rostro

o zume que percorre as arterias do libro

e agochas no peito

a raigaña da que emerxen os labirintos da palabra.

Todo permanece intacto no seu xiro inaudito.

Alberga o tronco milenario unha cortiza en espiral.

Regresarás á terra

cando as bágoas cesen e a dor,

no seu éxodo,

te transforme en territorio estéril.

Inerte, vivirás escoitando,

noutras voces, as verbas que noutrora che pertenceron

e cando o corvo interprete

a súa melodía de violín

sentirás a caída do froito

sobre o teu cadáver.

Natalia Alonso Ramos (2013)

Poema publicado no número 16 da revista Xistral